Acta Palaeontologica Polonica

Późnotriasowe skorupiaki (Spinicaudata) z południowo-zachodniej Polski

Ewa Olempska

Acta Palaeontologica Polonica 49 (3), 2004: 429-442

Skorupiaki z rzędu Spinicaudata Linder, 1945 (znane jako 'konchostraki') występują w słodkowodnych utworach późnego triasu w Krasiejowie w południowo-zachodniej Polsce. Opisany zespół dobrze zachowanych okazów, zawiera skorupki oraz zamknięte pancerzyki, największe skorupki osiągają prawie centymetr długości. Skorupki 'konchostraków' w trakcie linienia nie są odrzucane tak jak ma to miejsce u wielu skorupiaków, ale po każdym linieniu doklejane są do poprzednich co powoduje wielowarstwowa ich budowę i występowanie koncentrycznych linii na ich powierzchni. Mikrostruktura okazów z Krasiejowa zbadana w szlifach cienkich w świetle przechodzącym zbliżona jest do mikrostruktury skorupek dzisiejszych Spinicaudata.

Zespół składa się z 5 gatunków zaliczonych do rodzajów Laxitextella, Menucoestheria (po raz pierwszy stwierdzonego w triasie Europy) oraz nowego rodzaju Krasiestheria. Opisano dwa nowe gatunki Menucoestheria bocki sp. nov. i Krasiestheria parvula sp. nov. Zespół zdominowany jest przez gatunek Laxitextella laxitexta (Jones, 1890), którego okazy stanowią prawie 50% wszystkich okazów, okazy gatunku Menucoestheria bocki stanowią około 25% zespołu, okazy pozostałych trzech gatunków stanowią 25% zespołu. Warunki w jakich żyły krasiejowskie 'konchostraki' były prawdopodobnie zbliżone do tych w jakich żyją współczesne Spinicaudata. Prawdopodobnie były to okresowe małe zbiorniki wodne (kałuże). Późnotriasowa fauna Spinicaudata występująca w zachodniej części Basenu Germańskiego jest zbliżona do fauny z Krasiejowa. W Europie, zasięg stratygraficzny Laxitextella laxitexta ograniczony jest do środkowego kajpru (środkowy - późny karnik).

Key words: Crustacea, Spinicaudata, taxonomy, palaeoecology, shell structure, Triassic, Poland.

Ewa Olempska [olempska@twarda.pan.pl], Instytut Paleobiologii PAN, ul. Twarda 51/55, PL−00−818 Warszawa, Poland.